Å kome heim

Mykje av flyturen til Vigra blei fanga på minnebrikka av dinne flittige nyentusiastiske fotografen.


Og det var et regntungt fjordlandskap med snødekte fjellside som møtte oss når oss braut gjennom skyene..

Væl nede på bakken va det den velduftende, friske lufta frå havet som traff mej midt i nasn i det ej steig ut av flyet. Herligt! Det e faktisk 3 måneda sia ej va her sist! Men heime e det meste som før. Alt igrunn. Ingen veranda rundt huset enda, sjøl om det he vør planlagt i nakken år. Ikkje nakke bad som he blitt pussa opp, enda det også he vør en plan. Lenge. Til og med innredninga til eine badet stende og venta. “Det må modnast”, e kommentarn frå næ mor. Til og med blada i bladkorga på badet fær ligge der i fred. Ej trenge ikkje vere redd for å kome heim til nakke ukjent!

Men ungane e i forandring, dei vekse. John stavra sej av gårde på to bein mens oss so sete rundt hive oss litt framover når han hælde på å dette. Jakob, eller tannlaus, som han også kan kallast, va spenna klar til å “gå ned i kjellern?” for å leike med lego. Tuva følge villig etter, men ho vil helst sete på fanget til na Onkel Per, mens ej leita etter delane til det han Jakob vil ej skal bygge. Når oss he bygd ferdig må oss opp å vise det fram. Oskar smile når han fær komme på fanget mitt og han fortelle litt hemmelighetsfullt om skuln og alt det andre han styra me. Og ej nyte alt sammen:)

Seinare blei ej med ned i vikane for å passe na John litt. Ej e rimli fornøgde me å få soppass raskt innpass:D

Tid for mat! Kokken e i gang.

 
So va det kokken sin tur for mat..

NO!

For han skal bli såå stor
 

Ragna me vekse! Husets siste russ e i full gang.
He sagt ho må nyte russetida, og oppføre sej. Og det trur ej ho jer:)

 

Skal nyte ei vike her oppe i det kalde nord no:) Kan vel kalle det det. For det e ganske kjøli. Snøbyge i går faktisk. 10. mai. Snøv. 
Nyte tida med familie og venna skal ej uansett, e so digg å vere heime!