Innimellom fær ej en “wow”-følelse. Ej e ferdig med studentlivet, no e det “the real thing” som gjelde når ej traska oppe på Diakonhjemmet. Ingen fleire eksamena å lese til eller oppgåve å skrive. No ska ej kunne alt. Neida. Det e no den virkelige læringa begynne, dykk inn i dei aktuelle sjukdommane, diagnosane, symptoma og komplikasjona som oss behandla på avdelinga vår. Gastromedisin, hematologi og diabetes. Heldigvis he alle vør nye en gong og veit korsn det e og mange huska godt følelsane. Spennende. Skummelt. Stressende. Forvirrende. Godt. Alt på en gong! Gler mej ej, til å stupe i det :) Men no e no ej ganske heldi. Sia ej he vør assistent og ekstravakt sann i ny og ne i to år på avdelinga som ej no jobba på, he ej fått sykt mykje gratis! Slippe kanskje litt av den forvirringa. Også blir det ikkje so skummelt, sia ej kjenne alle som jobba der og dei kjenne mej. Det e en herlig gjeng!
Det e ikkje berre det som e nytt her i går’n! På søndag fekk ej nøklane til kollektivet ej ska bo i på Bislett. Og på mandag flytta ej lika godt inn. Bra at trikken stoppa rett utafor der ej he bodd, og rett utafor her ej bor no! Det blei 3-4 tura t/r med en bag og en ryggsekk stappfull med diverse som fikk plass oppi. So no e der berre nakken kasse, en tv, en mikro og en kaffitrakter igjen å flytte. Og der kjøme han pappa inn i bildet, sann ca, neste helg. Men til helga kjøme ho Ragna og ska låne senga, so då måtte ej rydde litt, so no e der et ryddigt kaos.
Her ej bor no e en veldig grei plass, store rom, stor felles stue, et greit bad, et greit kjøkken og med nakke ej lika ekstra godt, breie vinduskarma. Der kan ej sete med en kaffikopp og kike ned på livet på gata.
Middagen putra mens ej tok bilde
Her ska det bli fint. Ska ha inn en sofa, et bord og en lensetol. Og et teppe tenke ej.
En god sofa å søve middag på
Det var en gang. Med et golv som e ujamnt.
Området me e bra, egentlig mykje bedre enn der ej bodde, kor narkotikaen nesten blei kasta etter mej når som helst på dagen. Her oppe e det ikkje so mykje slikt. Når ej skreiv egentlig, so sikta ej til drapet som e omtalt i det siste. Det skjedde faktisk ca. rett utafor soveromsvinduet mitt, et par daga før ej flytta inn, men en halv time etter at ej hadde vør innom og sagt hei. Ifølge Erlend, som ej hadde besøkt, skjer slikt ikkje ofte. Heldigvis. Også e det berre en halv time å gå til jobb! Perfect!
Trur ej ska få det fint her ej!
2 kommentarer:
Hei Per Oddvin. Du fær det heilt sikkert bra der, det ser ut til at du har det stort sett bra alle stader du kjem. Du er ein fornøgd person. Vi e glad i deg akkurat slik som du e. <<lykke tl både med arbeidet og bustaden. Klem frå Mormor og bestefar.
Så fin leilighet og rom Per! Med store fine vindu - I like :) Tror du får det fint der :)
Kos d me TV'n og det voksne liv! Vi sees snart?
Stor klem fra Marte
Legg inn en kommentar